Częstotliwość występowania danej wartości danych jest to ilość razy, w jakiej występuje dana wartość.
Na przykład, w przypadku, gdy czterech słabszych uczniów ma wynik 80 w arytmetyce, a potem mówi się, że wynik 80 ma powtarzalność 4. Powtarzalność informacji wartej jest często przywoływana przez f.
Tablica powtarzalności jest budowana poprzez opanowywanie zgromadzonych informacji w rosnącym zapotrzebowaniu na wielkość wraz z odpowiadającymi im częstotliwościami.
Rok 8 Matematyka interaktywna – wydanie drugie
Częstotliwość i tabele częstotliwości
Częstotliwość występowania danej wartości danych jest to ilość razy, w jakiej występuje dana wartość.
Na przykład, jeśli czterech uczniów ma wynik 80 z matematyki, a następnie mówi się, że wynik 80 ma częstotliwość 4. Częstotliwość wartości danych jest często reprezentowana przez f.
Tabela częstotliwości jest konstruowana poprzez uporządkowanie zebranych danych w rosnącym porządku wielkości z odpowiadającymi im częstotliwościami.
Przykład 5
Oceny przyznane za zestaw zadań dla klasy 8 roku, składającej się z 20 uczniów, były następujące:
6 7 5 7 7 8 7 6 9 7
4 10 6 8 8 9 5 6 4 8
Przedstawić te informacje w tabeli częstotliwości.
Rozwiązanie:
Do Etapu 1:
Opracować stół z trzema segmentami. Sekcja podstawowa pokazuje, co jest zorganizowane w porządku rosnącym (np. odciski). Najbardziej zredukowany odcisk to 4. Tak więc zacznij od 4 w głównym segmencie, jak pokazano poniżej. skonstruuj tabelę częstotliwości, postępujemy w następujący sposób:
Etap 2:
Przeżyj zgrubienie odcisków. Główna ocena w rundzie wynosi 6, więc w kolejnym segmencie należy policzyć szkodę dla 6. Drugi odcisk w odbiciu to 7, więc w kolejnym odcinku należy policzyć szkodę dla 7. Trzeci odcisk w odbiciu to 5, więc w trzecim odcinku należy policzyć szkodę dla 5, jak pokazano poniżej.
Kontynuujemy tę procedurę aż do momentu policzenia wszystkich odcisków.
Etap 3:
Sprawdź liczbę znaków licznikowych dla każdego odcisku i skomponuj go w trzecim segmencie. Wypełniona tabela powtórzeń jest zgodna z poniższą tabelą:
Etap 1:
Opracować stół z trzema segmentami. Sekcja podstawowa pokazuje, co jest zorganizowane w porządku rosnącym (np. odciski). Najbardziej zredukowany odcisk to 4. Tak więc, zacznij od 4 w głównym segmencie, jak pokazano poniżej.
Etap 2:
Przeżyj zgrubienie odcisków. Główna ocena w rundzie wynosi 6, więc w kolejnym segmencie należy policzyć szkodę dla 6. Drugi odcisk w odbiciu to 7, więc w kolejnym odcinku należy policzyć szkodę dla 7. Trzeci odcisk w odbiciu to 5, więc w trzecim odcinku należy policzyć szkodę dla 5, jak pokazano poniżej.
Kontynuujemy tę procedurę aż do momentu policzenia wszystkich odcisków.
Etap 3:
Sprawdź liczbę znaków licznikowych dla każdego odcisku i skomponuj go w trzecim segmencie. Wypełniona tabela powtórzeń jest zgodna z poniższą tabelą:
W sumie:
Wykorzystujemy towarzyszące temu kroki w celu zbudowania tabeli powtarzalności:
Etap 1:
Opracować stół z trzema segmentami. W tym momencie w głównym segmencie należy zapisać większość szacunków informacyjnych w rosnącym porządku wielkości.
Etap 2:
Aby zakończyć kolejny odcinek, należy zapoznać się z podsumowaniem szacunków informacyjnych i zaznaczyć jeden znak liczenia w odpowiednim miejscu w drugim odcinku dla każdego szacunku danych. W momencie, gdy piąte liczenie zniknie po odcisku, należy narysować płaską linię przez początkowe cztery liczenia, jak pokazano dla 7 w powyższej tabeli powtarzalności. Kontynuujemy tę procedurę do czasu, aż wszystkie szacunki dotyczące informacji zostaną policzone.
Etap 3:
Zliczyć liczbę punktów liczenia dla każdego punktu odniesienia i skomponować go w trzeciej części.
Odstępy czasowe między klasami (lub grupami)
W momencie, gdy układ szacunków dotyczących informacji jest rozłożony, trudno jest stworzyć tabelę rekurencji dla każdego szacunku danych, ponieważ w tabeli będzie tak duża liczba wierszy. Tak więc łączymy informacje w inter aliasy klasowe (lub zgromadzenia), aby umożliwić nam komponowanie, rozszyfrowywanie i dzielenie informacji.
W doskonałym świecie powinniśmy mieć gdzieś w przedziale od pięciu do dziesięciu linii w tabeli powtórzeń. Pamiętaj o tym przy wyborze wielkości klasy tymczasowej (lub zbierającej).
Każde gromadzenie rozpoczyna się od wartości danych, która jest wielokrotnością tej grupy. Na przykład, w przypadku gdy wielkość zgromadzenia wynosi 5, w tym momencie zgromadzenie powinno rozpocząć się o 5, 10, 15, 20 i tak dalej. W podobny sposób, na wypadek gdyby wielkość zgromadzenia wynosiła 10, w tym momencie, zgromadzenie powinno rozpocząć się o 10, 20, 30, 40 i tak dalej.
Powtarzalność gromadzenia (lub klasa tymczasowa) to ilość informacji, które mieszczą się w zakresie określonym przez to gromadzenie (lub klasa tymczasowa).
Przykład 6
Za miesiąc grudzień 2003 r. zarejestrowano liczbę połączeń z kierowcami w ciągu dnia na potrzeby obsługi drogowej. Wyniki były następujące:
Ustawić tabelę częstotliwości dla tego zestawu wartości danych.
Rozwiązanie: Aby skonstruować tabelę częstotliwości, postępujemy w następujący sposób:
Etap 1: Skonstruuj tabelę z trzema segmentami, a następnie skomponuj zbiór informacji lub interferencje klasowe w sekcji głównej. Wielkość każdego zgromadzenia wynosi 40. Tak więc, zgromadzenia rozpoczną się o 0, 40, 80, 120, 160 i 200, aby włączyć większość informacji. Zauważ, że na pewno potrzebujemy 6 zgromadzeń (1 więcej niż wcześniej podejrzewaliśmy).
Etap 2: Przejdź przez rundowność szacunku dla informacji. Dla podstawowych informacji szacunek w rundzie, 28, umieścić hrabiego szkody dla gromadzenia 0-39 w następnym odcinku. Dla dalszych informacji szacunek w rewanżu, 122, umieścić licznik szkody dla gromadzenia 120-159 w kolejnym segmencie. Dla trzeciej informacji szacunek w rundzie, 217, umieścić licznik szkody dla gromadzenia 200-239 w następnym segmencie.
Procedurę tę przeprowadzamy do momentu, gdy policzona zostanie większość szacunków informacyjnych w zestawie.
Etap 3: Policzyć liczbę punktów liczenia dla każdego zgromadzenia i skomponować ją w trzeciej części. Wypełniona tabela powtarzalności jest zgodna z poniższą tabelą
